Może nie każdy chce o naszych problemach słuchać
ale czasem trzeba komuś zaufać
wylać z siebie smutki i żale
wiem że to nie jest proste wcale
powierzyć komuś swe skryte tajemnice
lecz trzeba przekroczyć lęku granice
bo gdy tak wszystko dusimy w sobie
to szybko skończyć możemy w grobie
długo buduje się zaufanie
lecz gdy już faktem się ono stanie
to można razem góry przenosić
przeciwieństwa losu lepiej razem znosić
dobrze mieć jest w kimś oparcie
by nie upaść już na starcie
by razem dziarsko iść przez życie
by razem stanąć ba świata szczycie
oczywiście można też cierpieć w samotności
aż żal i smutek przeżre nam dusze i kości
lecz prawdziwa przyjń jest cenniejsza od złota
i nie zrozumie tego tylko idiota