" Pani Mego Serca. "

Ahh, spójrz na dziedziniec najdroższa.

Tam dla Ciebie studnia krystalicznie czysta

i wieża z komnatą się wznosi.

Tam szlachta oraz służba na każde twe skinienie,

czyż to zaspokaja twe najskrytsze pragnienie ?

Milady, każdy twój kaprys zostanie spełniony,

nie wykonanie rozkaz, grozi ścięciem głowy.

Sznur masz pereł korali z pereł, diametów, szlachetnych kamieni,

lecz i bez nich uroda twa olśniewa jak szlak diamenci.

Nawet słońce podziwia oczy twe kochane ..

Jak wzdycha, jak płacze, jak szlocha i z zazdrości kona

bo serce gorętsze niż jego życiodajne promienie,

okalające wszelkie stworzenie.

Najsłodszy Aniele, spocznij już w wieży swej,

w komnacie gdzie nie przeszkodzi Ci najmniejszy szmer.

Otul się w jedwabnej pościeli i czekaj aż sen Cię zmoży,

śnić będziesz o tym że znów powrócisz ...

... powrócisz w swe pokoje,

źródlanej wody zrobisz łyk ze studni na dziedzińcu.

A teraz pocałunkiem moim powiadam Ci ja dobranoc

i musnę włosy Twoje w złoty warkocz uplecione.

Chen odejdę ponad oczu twych widzenie i czekać będę na Ciebie, Milady

aż znów westchniesz wspominając ...

Pani Mego Serca.

Amanda B.

Napisałam ten niby wiersz po dzisiejszym

inspirującym i ciekawym spacerze po Lublinie z moim Psycholkiem Karolkiem *; Fajnie bylo a nawet powiem więcej ... cudownie !. I dziękuję za wszystko ale to jeszcze Cię za to z samiutkiego rana wyściskam jak przyjdziesz o .. którejś tam ^^. I normalnie nie dam Ci spać ^^. a może i dam -_- w dzień będziesz padał , a musisz być na chodzie xD 

= Ty wiesz co mam na myśli, bo ty to też masz xD żatr (;

Pozdro