1.

trudno wymyślić bardziej stereotypowy początek niż 1 stycznia.

a więc jak typowy polaczek biedaczek cebulaczek, ustanawiam 1 stycznia 2013 roku dniem, który ma odmienić moje życie. (hehe?)

naprawdę próbowałam ćwiczyć, ale po 25 minutach moje odbicie w szybie z okropnego, stało się nie do zniesienia. więc teraz siedzę (tyłem do szyby oczywiście) i rozpaczam.

właśnie, moja rozpacz już nie jest płaczem i pojękiwaniem. przerodziła się w niesmak i gorycz w ustach na widok samej siebie. na niedowierzanie.
wierzcie lub nie, ale zaczynam rozumieć tych grubasów w telewizji, którzy nawet nie zauważyli przybytku 100 kg. naprawdę, w pewnym momencie nawet przestajesz zauważać tycie. (a paczka ciastek już cię tak nie zapycha).

i tak jest ze mną. śmiać się czy płakać?

ś: kawa z mlekiem

o: łosoś + szpinak z serkiem topionym

+ 3 mandarynki

ćw: 25 min