http://www.youtube.com/watch?v=AK92BdMfjdI
A ja mam cały czas te same włosy, tak samo zniszczone, kolor bardzo już zmyty. I jestem o kilka marzeń do przodu. Trochę bardziej nie mam siły, determinacji prawie brak. W tamte strony znów czasem chodzę, czasem widzię Ciebie gdzieś. I chyba jeszcze bardziej niż wtedy nie wiem czego chcę. Niby wszystko jest ok, a jednak czegoś brak. Nie mam wolnego czasu, bo ten który mam, marnuję. Mogłabym się uczyć, ale wątpię w sens nauki. Zobacz, oni żyją tutaj od 80 lat. Mają pomarszczone dłonie, zniszczoną życiem twarz. Trochę niedosłyszą, mieszkają w małej chatce. Mają kota i duży piec w pokoju. I są szczęśliwi. I do tego niepotrzbna im wiedza o strukturze białka, powstawaniu amid,komplementarności zasad w nici DNA. Nieistotne, nieistotne...
Moim planem brak planów. Brak planów moim utrapieniem.
Ucieknę od siebie. Wrócę...
Moje ciało to rzecz
moja radość - jeden dźwięk.