57.

Szarość. Brak życia. Brak kolorów. Brak mnie.

To jest jedno wielkie 'ja pierdl'. Miałam wystarczająco problemów, to zachciało mi sie następnych. W dodatku nie wiem jak je rozwiązać.. Eh. Mam wilką nadzieje, że po 17 będę wiedzieć. Chociaż w minimalnym stopniu. No bo w końcu co 3 głowy to nie jedna.. ; ) Męczę sie, i to bardzo. 'Przecież w marzeniach miało być inaczej'. Hah, było, ale sie już skończyło. A jeśli nie, to sie skoczy...

Kurdeee... Brakuje mi niektórych ludzi z obozu i to w uj baaaardzo. Tęskie za przesiadywaniem w pokiju piętro niżej, rozmawiania przez balkon do 6 nad ranem, spania po dwie godziny i frytkami, jako codzienne wyżywienie na obiad i kolację. No a po zachodzie słońca chodzenie po mieście z baardzo dobrym humorem. Ja chce jeszcze raaaaz! , no. No a przedewszystkim brakuje mi robienia masażu całemu obozowi, no dobra, nie starczyło czasu dla wszystkich xd

Łudzę się, że będzie dobrze. Moja naiwność jest strasznie irytująca.. Nie wiem jak wytrzymam znią przez całe swoje życie..

http://www.youtube.com/watch?v=5vqqkhKLQio

Wiesz co skarbie? Nie zamierzam już się o Ciebie starać, ani o Ciebie, ani już o żadnego faceta. Sami się starajcie. Pokazujcie wam, że zależy, pierwsi zagadujcie, róbcie pierwszy krok. Mam dość. Może i będę 'zimną suką' ale serio wolę zamknąć serce na uczucia do was niż po raz kolejny wpakować się w to samo.