Zdjęcie przedstawia stadko, jakże pięknych i dumnych, blaszkodziobych. Wśród młodych łabędzi widoczna jest mała kaczuszka. Wygląda ona na zagubioną oraz przestraszoną zainstniałą sytuacją: zewsząd otaczają ją, dla niej ogromne, Cygnusy. Jej postawa i zachowanie świadczą o tym, że jest to ta nieśmiała kaczuszka, która zwykle zostaje w wodzie podczas karmienia. Jednakże w tym momencie znajduje sie ona na (sic!) lądzie.

Szaraki wyglądają na smutne i przygnębione - nie zdają sobie sprawy z przemiany, która czeka ich w przyszłości (źródło:http://pl.wikipedia.org/wiki/Brzydkie_kacz%C4%85tko).

Pokrótce opisana tu przeze mnie sytuacja jest wielce romantyczna. Mógłbym o niej pisać cały czas; napawa mnie ona wewnętrzną siłą, powoduje entuzjazm. Interpretacje tego zdjęcia powierzam jednak wam, wierni fani. Dodam tylko iż najważniejszy jest łabędź znajdujący się w centrum dzieła. Aaż się zakochać można. No może pasków mu brakuje:(