Szczyt chujni i nieporozumienia.
Zakończony moim powrotem na zaszczytne miejsce ostatnie, wśród wszystkiego co ma miejsce.
Powrót na photo. Za czyjąś wielką namową. Ale nie robię tego żeby mieć spokój. Robię bo ktoś umie mnie przekonać.
Oschle. Ale dziękuję.


I zrobię z tego zabawę.
Nie pytaj tylko co u mnie, bo dzieje się dokładnie to, co powinno się przytrafiać komuś takiemu jak ja.
Dokładnie to, co dzieje się ludziom, którzy dokonują niezrozumiałego wyboru w imię wyższej ideii.

Zaryzykowałem. Po raz kolejny.
Wielka klapa - po raz pierwszy.

Poznaję teraz smak niezrozumienia, poznaję każdy centymetr straconej szansy.. wreszcie uderzam głową w mur, który sam zbudowałem. Chcąc odgrodzić się od wrogów zbudowałem coś na kształt  izolatki. A coś co miało dać mi widmo bezpieczeństwa zaczęło atakować mnie samego.
Szczyt chujni i nieporozumienia po raz drugi.

Nigdy jednak nie przyzwyczaję się do tego co robisz. Choćbym nie wiem jak chciał się przyzwyczaić.
Różnie wytrzymuję. To wiem.
Nie wytrzymuję wiecznie. To wiem bardziej..
Na sto procent mogę Ci jedynie powiedzieć, że..
.. no właśnie, gdybym się nie bał, to bym powiedział.
Gdzie moja wolność słowa, z której zawsze byłem gotów korzystać?
Gdzie?..

Dobrze Ci z tym?
Więc dziękuję, bo to Twoja zasługa. A z czym mi jest dobrze?
Niekoniecznie z tym co mam.
Ale dopóki jeszcze coś mam.. jest dobrze.

"Because I'm thinking about
a brand new hope
the one I've never known
cause now I know
it's all that I wanted"