Nie znam piękniejszego miejsca na ziemi.
Wracam, wracam, wracam. Dlaczego? Sama nie wiem. Być może brakuje mi tego photoblogowego świata. Mam nadzieję, że nie zniknę stąd szybko.
Coś o mnie: Nazywam się Karola, mam 16 lat. Fotografia to moja pasja, jej oddaję się całkowicie. Po stracie mojego Adriana, właśnie aparat stał się moim najlepszym przyjacielem. Poza fotografią uwielbiam jeszcze sport. To są takie moje dwa azyle, do których uciekam, gdy jest mi źle. A źle mi jest przez ostatni rok cały czas. Od momentu, kiedy Bóg zabrał do siebie Adriana, moje życie przybrało ciemniejsze barwy. Osiemnasty dzień każdego miesiąca jest dla mnie kolejną próbą, żeby udowodnić wszystkim, że mimo wszystko się trzymam. Cholerny rok jestem sama, bez jego ramion, które tulą mnie całą. Wy nie zrozumiecie co ja czuję, tego nikt nie zrozumie..
Mój blog będzie tak wyglądał. Szary, bury, ponury. Ale mam nadzieję, że taki wam się spodoba.
D O D A W A J C I E D O Z N A J O M Y C H
- . -