powrot do przeszlosci...

bylo... zupelnie inaczej. krytycznie inaczej. ale czy... lepiej? no wlasnie... jak czesto napada mnie ta mysl... i schylam sie zazwyczaj wlasnie ku temu- tak, bylo. spokojniej. bez zawirowan. razem. nierozlacznie. swojo. bezpiecznie. wesolo. beztrosko.wspolnie. dziecieco tak.

z drugiej strony... zastanawiam sie czy potrafilabym zyc normalnie bez tego teraz... chyba nie.

zostawiam nieroztrzygniete. bede mogla sprawdzic, gdy juz wszystko sie skonczy. tak, niestety. skonczy sie wreszcie. a przynajmniej zupelnie sie zmieni... to juz tak blisko...

moze bedzie lepiej? jeszcze lepiej?... w kazdym razie nie zamierzam zbyt dlugo nad tym myslec. bo cholernie nie cierpie rozstan. jakichkolwiek. nawet z tymi, ktorych obecnosci nie moglam scierpiec.

zbyt sentymentalna... zbyt emocjonalna... zbyt...

ostatnio... meczy mnie chec... znalezienia w kazdym, bez wyjatku czegos, co mozna w nim pokochac. nawet w tym, ktory pluje na ciebie z gory albo przypomina sobie o twoim istnieniu tylko wtedy, gdy trzeba spisac zadanie z matmy albo... bo wydaje mi sie...

moze tylko mi sie wydaje. to by byla chyab najbardziej przydatna umiejetnosc. znalezc w kazdym cos wspanialego. nawet w tych wstretnych idiotkach z plamami na twarzy od fluidu, ktore idac przez korytarz sieja spustoszenie. i psuja innym rysunki ;). walą... bleee.

"gdy skonczy sie 3 klasa, zrobie liste osob, ktore mnie olewaly/ byly wstretnymi pasozytami/ bylam dla nich wazna tylko w razie potrzby pomocy/ sraly na mnie przez te cale 3 lata/ uwazaly sie za kogos wyzszego i... odplace im tym samym. po prostu- ZEMSZCZE SIE Z PRZYJEMNOSCIA! "

najbardziej kuszaca propozycja... no wlasnie.zbyt kuszaca. porzadnie za te cala 3 lata.

zrozumiec ta cala mechanike... ten zakichany bal...

w zasadzie... ja tez w tym biore udzial. przez z gory narzucane cos, czemu nie oprzesz sie, chyba ze cie wywala morda na ulice... w zasadzie pozniej mozesz wrocic. i ktos cie doceni za ta rewolucje. bo tak naprawde trudno zyc...

wszyscy. WSZYSCY!

dzis inaczej. jak ja chce zeby to wszystko sie skonczylo! zebym mogla zobaczyc ta inna strone. w zasadzie sama moglabym to wszystko zmienic. ale to za trudne. nie takie ryzyko. nie tak duze.

nie. tak naprawde z tego sie juz chyba nie da wyjsc. zwierzchnosc. trzeba bylo od poczatku...

aaa. leje na to...

"Kochana Wiewiorko!

tak patrze na ciebie przez okno i wiesz... wygladasz na niezywa. no, przynajmnije ja to tak widze bo inni uwazaja ze jestes najbardziej energicznym zwierzatkiem. dlaczego sie przefarbowalas? przeciez bylas ruda, a teraz jestes czarna. jak jakis emos. po co ci to bylo? chcialas udawac ten inny rodzaj? ja i tak wiem ze to tylko farba. inni tego nie zauwazyli. stwierdzili ze to jakas naturalna przemiana. ale ja wiem.

czemu juz mnie nie odwiedzasz? myslisz ze o tobie zapomnialam? niestety, moja droga. tak szybko sie ode mnie nie oderwiesz. pamietasz ten nasz ostatni spacer po lesie? bylo tak fajnie...

wracaj do mnie! nie udawaj przed nimi ze mnie nie znasz. nie udawaj ze mnie znasz tylko dlatego ze jestem czlpowiekiem. przeciez obie wiemy, ze spedzanie razem czasu jest dla ciebie najwieksza przyjemnoscia.

wiesz, mama powiedziala, ze juz niedlugo bede cie mogla wziac do domu. bedziesz mogla mieszkac razem ze mna. bedzie ci wygodniej, naprawde. nie to, co w tej starej zamoklej dziupli w sasiedztswie z nietoperzami, co cie mecza co noc durnymi pijanskimi spiewami... znajdziesz tu swoje miejsce. bedzie wspaniale! poczujesz sie lepiej, niz tam na dworze. bedzie lepiej niz zawsze!
ale czy ty chcesz? czy dalej jest tak jak bylo? prosze , zgodz sie. obiecam nawet, ze nie bede cie meczyc moja obecnoscia. ale to moj tata bedzie dla ciebie wspanialym przejacielem, gwarantuje. ma swietne podejscie do wiewiorek. najlepsze!

tylko musisz chciec.

wiesz, ze cie dalej kocham? musisz to wiedziec.

wracaj do mnie. pamietaj, ze zawsze bedziesz dla mnie najweselszym i najkochanszy, malym stworzonkiem na swiecie...

Twoja Mala W."

co???

za dluga dzis. wybaczcie.

ide.