W mojej głowie cz. 27

ZAPRASZAM DO SZÓSTEJ CZĘŚCI "NA ŚMIERĆ I ŻYCIE" :*
http://www.photoblog.pl/opowiadaniazsercemx3/172992059/na-smierc-i-zycie-cz-6.html

W mojej głowie cz. 27

Julio, ratuj!
Na wstępie chcę cię powiadomić, że jestem mężczyzną. Zakładam, że nieczęsto zdarza ci się dostawać na ten e-mail wiadomości od mężczyzn.
Och, mrsPaulHewson976, nawet nie wiesz jak bardzo się mylisz.
Czuję jednak, że ten będzie inny od tych, w którym mężczyźni proszą o poradę dotyczącą pozycji w łóżku lub chorób, o których przeczytali gdzieś, a które uporczywie starają sobie przypisać.
Nie mylę się.
Jestem popieprzonym skurwielem.
Wciągam z sykiem powietrze do płuc. Czuję się jakbym usłyszała w głowie męski głos wykrzykujący te ostre słowa.
Kiedy ją widzę mam ochotę rzucić się na nią. Nieważne gdzie jesteśmy, czy patrzą na nas ludzie czy nie. Rzucić się i pieprzyć ją do nieprzytomności. Całować aż zabraknie nam tchu. Ściągnąć z niej ubranie i lizać każdy skrawek jej delikatnej skóry. Zanurzyć się w jej kobiecości i zasmakować. Powoli popadam w obłęd, który zaczyna przeszkadzać mi w prowadzeniu normalnego życia. Życia, które nigdy nie było idealne. Ale teraz jest gówniane, bo nie mogę zdobyć tego czego potrzebuję. A potrzebuję jej. Całej! Jak mam ją zdobyć, nie niszcząc dookoła wszystkiego, swojego i jej świata?
Przełykam ślinę, czuję jak moje serce przyspiesza bieg.
Z poważaniem,
Paul Hewson
Wstaję odrętwiała z fotela. Potrzebuję chwili przerwy. Spoglądam na zegarek i ze zdziwieniem stwierdzam, że zbliża się przerwa na lunch. Siedziałam parę godzin zapatrzona w ekran komputera i odpisywałam na listy czytelników. To moja praca i hobby. Pomaganie innym czasami w trudnych, a czasami w najprostszych sytuacjach, to coś co sprawia, że mam ochotę wstawać każdego dnia z łóżka.
Idę przed siebie, kiedy wpadam na kogoś.
-Co jest laska?- słyszę głos Ellie, która potrząsa mną lekko.- Właśnie szłam po ciebie.
Spoglądam na nią jakby miała dwie głowy.
-Jestem jakaś rozkojarzona.
-Musimy pogadać- informuje mnie i ciągnie w przeciwnym kierunku niż łazienka.
Jęczę niezadowolona.
-O co ci chodzi?
Wchodzimy do windy i zjeżdżamy na sam dół. Rzucam Ellie pytające spojrzenie, ale ona patrzy się przed siebie. I jak zawsze wygląda bosko.
Spoglądam na nasze odbicie w drzwiach windy. Ona -wyprostowana z dumnie uniesioną głową, długimi włosami i makijażem, z którym mogłaby się pokazać na wybiegu, lśni. Ja stoję lekko przygarbiona, a poły swetra starannie zasłaniają moją sylwetkę.
Wychodzimy z windy, kiedy zatrzymuje się w holu. Parę osób kręci się przy recepcji, ale o tej porze nie ma tu dużego ruchu, który zmienia się pod koniec dnia. Wchodzimy do kafejki i zajmujemy stolik w głębi pomieszczenia.

cdn.

W.W.G