Opowiadanie Patrycji cz. 9

https://www.youtube.com/watch?v=fEJz8Vmj2zg

PRAWIE JAK MIŁOŚĆ CZ. 7 ! ZAPRASZAM - KLIK

FANPAGE

cz. 9

Punkt dwudziesta zjawia się w naszym mieszkaniu, ubrany w garnitur i z pięknym bukietem róż. Podaje mi rękę i razem wychodzimy z mieszkania. Idziemy w stronę restauracji, nigdy wcześniej w niej nie byłam. Kiedy wchodzę do środka jest całkowicie pusto, na środku stoi pięknie przyozdobiony stolik dla dwojga
-Leo, my chyba pomyliliśmy restauracje-mówię pełna obaw
-Nie kochanie, to ja to wszystko zamówiłem-uśmiechnął się do mnie, uspokajając mnie tym samym
Odsuwa mi krzesło, a kiedy siadam pomaga mi dosunąć się do stolika. Następnie sam siada. Zamawiamy różne dania, a po ich zjedzeniu swobodnie ze sobą rozmawiamy
-Rebeco?-zauważam, że chce mi coś powiedzieć
-Tak? Śmiało, powiedz to, co chcesz powiedzieć przez cały wieczór-próbuje go zachęcić
-Rebeco, bo ja chciałem ci powiedzieć, że dostałem awans i wyjeżdżam-czuje jak do moich oczu napływają łzy
-Czyli wyjeżdżasz. Bez nas-ogarnia mnie potworny ból
-Jakich nas? Rebeca?!-słyszę jego wołanie, ale mnie już tam nie ma
Wybiegam na dwór i biegnę, na oślep a po moich policzkach spływają łzy. W końcu trafiam do domu, ściągam ubrania, zmywam makijaż i idę do łóżka. Nie mam problemów z zaśnięciem. Rano budzi mnie przeraźliwe walenie do drzwi. Domyślam się, kto to, ale nie mam siły stanąć z nim twarzą w twarz. Chyba to rozumie, bo po chwili walenie ustaje i zapanowuje błoga cisza. Postanawiam wstać, kiedy jestem już w połowie drogi do kuchni, słyszę przekręcanie klucza w zamku. No tak przecież dałam mu klucz, aby mógł bez przeszkód tu przychodzić. Biegnę do łazienki i zamykam drzwi na klucz

cdn.

Patrycja