Prawie jak miłość cz. 2

http://www.youtube.com/watch?v=hk05vXHbkBk

Kochani moi! Dzisiaj dostałam weny i co nieco napisałam. Liczę na Wasze opinie :)

I proszę- zostawcie po sobie jakiś ślad. Chciałabym wiedzieć, że dodaję to dla Was, że ktoś to czyta. "Fajne" bądź komentarz jak zawsze, mile widziane! :*

"Prawie jak miłość"

POPRZEDNIA CZĘŚĆ

CZĘŚĆ DRUGA

Ekipa remontowa jaką zatrudnił tato, jest po prostu okropna! Trzech młodych chłopaków, którzy są totalnymi gburami, jeden nie lepszy od drugiego! Mieli być tacy dobrzy... ściągnięci z miejscowości aż o 100 km oddalonej od naszej! Tym czasem się okazuję, że zamiast pracować, to rozglądają się dookoła naszej posiadłości i wyszukują coraz to ładniejszych dziewczyn. Nienawidzę takiego nieprofesjonalizmu, ale zobaczymy co będzie dalej. Jeden nawet próbował do mnie zagadywać, ale szybko go spławiłam, w końcu nie za rozmowy płaci mu mój tato.
Popołudniu spotkałam się z przyjaciółką, poszłyśmy na miasto- chciałam kupić sobie jakąś sukienkę. Uwielbiałam nosić sukienki i spódnice, ale rzadko miałam ku temu okazje, poza tym dawno nic nowego nie kupiłam i moja szafa świeciła nudą, poniekąd też pustkami, bo jak czegoś nie noszę, to od czasu do czasu oddaję dla miejscowego domu dziecka. Gdy w przymierzalni schyliłam się, aby podnieść bluzkę, którą niechcący upuściłam przy zdejmowaniu, zakręciło mi się w głowie. Miałam przed oczami czarne plamki i przez chwilę nie mogłam złapać ostrości. Niewyraźnie widziałam, a nawet słyszałam. Na szczęście był to ból, który szybko minął i mogłam dalej cieszyć się zakupami. Wracając do domu kupiłyśmy sobie z Olą lody, chciałyśmy umilić sobie jakoś dzień. Tegoroczne wakacje obie spędzamy w domach, nasi rodzice nie przygotowali żadnego wyjazdu, a my za późno pomyślałyśmy o jakimkolwiek wypadzie i już wszystkie możliwe miejsca na spędzenie czasu były zajęte. Myślałyśmy, że inaczej nasze wakacyjne losy się potoczą- że spotkamy się z koleżankami (jednak one mają inne plany, każda jeździ albo do swojego chłopaka, albo wyjeżdża zagranicę na obozy językowe), chciałyśmy pouczyć się, w końcu od września klasa maturalna (aczkolwiek najmniejszej chęci do nauki nie mamy, co w sumie nie jest takie dziwne, dużo uczyłyśmy się cały rok szkolny- czego dowodem mogłyby być nasze czerwone paski na świadectwie), chciałyśmy chodzić na basen, na siłownię nawet myślałyśmy, żeby się zapisać. Niestety, na mnie jak z grom prosto w nieba spadł remont. Tato coraz więcej czasu poświęcał firmie, żeby móc wyjść na plus i nie być za bardzo stratnym przez remont. Tak więc nie mogłam pozostawić tych gburów samych w naszym domu!  Użerałam się z nimi każdego dnia i z każdym kolejnym dniem stawali się coraz bardziej nieznośni.  Po lodach postanowiłam zaprosić do siebie przyjaciółkę i pokazać jej, jak pracują najlepsi robotnicy.
Gdy tylko Ola pojawiła się u mnie w domu, zaczęły się gadki pod jej adresem. Chłopcy pogwizdywali, zagadywali, mówili o niej w samych superlatywach- czasami miałam wrażenie, że zachowują się, jakby nigdy wcześniej nie widzieli, a co dopiero- nie mieli do czynienia z żadną kobietą. Można byłoby ich porównać do zwierząt, które po długim zamieszkiwaniu klatek, wypuszczono wreszcie na wolność.
- Muszę Ci powiedzieć Elizka, że przesadzasz. Nie są tacy źli! Fajni są, a szczególnie jeden, ten w niebieskiej koszulce- przyjaciółka wcale mi nie pomagała, nie na to liczyłam, myślałam, że mnie zrozumie.
- Szymon? Masz na myśli to, że jest przystojny? No jest, ale z tego, co wiem, to on jako jedyny ma dziewczynę. Nie zauważyłaś, że najmniej się odzywa? Praktycznie w ogóle, ciągle pracuje, on jedyny jest sumienny i niekiedy popędza ekipę do pracy.
- Jesteś pewna, że jest zajęty? Może nie... ale to można szybko zmienić - mówiła Ola, zainteresowała się tym chłopakiem, widziałam ten błysk w jej oku, kiedy o nim mówiła.
- Jestem pewna, a Ty nie przyszłaś do mnie, żeby kogoś podrywać tylko, żeby mnie zrozumieć. Ich ciągłe dogadywanie nie jest dla mnie miłe, wręcz mnie męczy. Ty przyszłaś i zaraz pójdziesz, a ja zostanę i jeszcze co najmniej pięć godzin będę tego słuchała. Dopiero jak mój tato wróci z firmy, to się uspokoją i kto wie, może wrócą do wynajętego mieszkania.
- Twój tato wynajął im mieszkanie? I nie przesadzaj, mili są, a Ty się zachowujesz jakbyś nigdy nie miała kontaktu z mężczyznami. To, co, że zagadują? Powinnaś się cieszyć, że zwracają na Ciebie uwagę.
- Wynajął, przecież muszą gdzieś mieszkać. Na szczęście mojego taty kolega udostępnił po tańszej cenie dwa pokoje u siebie w domu. I wcale nie masz racji, oni są po prostu uciążliwi...

cdn.

Julka.