Cytaty- dzieci.

http://www.youtube.com/watch?v=yQMCdFXIaF4

DZIECI

Zaw­sze myślą na od­wrót: spie­szy im się do do­rosłości, a po­tem wzdychają za ut­ra­conym dzieciństwem. Tracą zdro­wie by zdo­być pieniądze, po­tem tracą pieniądze by odzys­kać zdro­wie. Z troską myślą o przyszłości, za­pomi­nając o chwi­li obec­nej i w ten sposób nie przeżywają ani te­raźniej­szości ani przyszłości. Żyją jak­by nig­dy nie mieli um­rzeć, a umierają, jak­by nig­dy nie żyli. 

Dzi­siej­sze nieśmiałe dziec­ko, to to, z które­go wczo­raj się śmialiśmy.  Dzi­siej­sze ok­rutne dziec­ko, to to, które wczo­raj biliśmy.  Dzi­siej­sze dziec­ko, które oszu­kuje, to to, w które wczo­raj nie wierzyliśmy.  Dzi­siej­sze zbun­to­wane dziec­ko, to to, nad którym się wczo­raj znęcaliśmy.    Dzi­siej­sze za­kocha­ne dziec­ko, to to, które wczo­raj pieściliśmy.  Dzi­siej­sze roz­trop­ne dziec­ko, to to, które­mu wczo­raj do­dawa­liśmy otuchy.  Dzi­siej­sze ser­deczne dziec­ko, to to, które­mu wczo­raj oka­zaywa­liśmy miłość.  Dzi­siej­sze mądre dziec­ko, to to, które wczo­raj wychowaliśmy.  Dzi­siej­sze wy­rozu­miałe dziec­ko, to to, które­mu wczo­raj przebaczyliśmy.    Dzi­siej­szy człowiek, który żyje miłością i pięknem, to dziec­ko, które wczo­raj żyło ra­dością.

 Dziec­ko jest chodzącym cu­dem, je­dynym, wyjątko­wym i niezastąpionym. 

 Trzy rzeczy zos­tały z ra­ju: gwiaz­dy, kwiaty i oczy dziecka. 

 Tros­ka o dziec­ko jest pier­wszym i pod­sta­wowym spraw­dzianem sto­sun­ku człowieka do człowieka. 

 Pa­miętasz ten mo­ment, kiedy ja­ko dziec­ko, w wieku koło sied­miu lat, ma­lujesz ob­ra­zek i niebo to niebies­ki pa­sek u góry kar­tki? I wte­dy przychodzi ten mo­ment roz­cza­rowa­nia, kiedy nau­czy­ciel mówi ci, że tak nap­rawdę niebo zaj­mu­je cała wolną przes­trzeń na ry­sun­ku. I to jest ta chwi­la, kiedy życie zaczy­na być co­raz bar­dziej skom­pli­kowa­ne i nieco nud­niej­sze, po­nieważ za­malo­wywa­nie kar­tki na niebies­ko jest raczej nużącym zajęciem. 

 Po­zos­tań dziec­kiem, aby cię zaw­sze mogły kochać two­je dzieci. 

 Ko­bieta le­piej ro­zumie dziec­ko niż mężczyz­na, ale psychicznie mężczyz­na jest bar­dziej po­dob­ny do dziecka. 

 Dzieci na­juważniej słuchają, kiedy mówi się nie do nich. 

 W chwi­li, w której umiera w nas dziec­ko, zaczy­na się starość. 

 Dziec­ko naj­więcej miłości pot­rze­buje wte­dy, gdy naj­mniej na nią zasługuje. 

 Każdy jest nau­czy­cielem, im częściej spo­tykam ludzi i z ni­mi roz­ma­wiam, tym więcej się uczę. Dziec­ko z uli­cy, które się uśmie­cha, jest nau­czy­cielem, bo przy­pomi­na o tym, żeby się uśmiechać.