ASAKUSA

więc chodzę do nowej szkoły

jak łatwo przewidzieć: nie rozumiem absolutnie nic

wszyscy o coś pytają, a Magda bawi się w tłumacza

nieważne

wszystko byłoby ok., gdyby nie jeden fakt

całe towarzystwo jest ode mnie młodsze o 2 lata

ale już i tak wybiłam sobie z głowy pomysł japońskiego podrywu

też nieważne zresztą

jedyna lekcja, na której coś rozumiem to matematyka

straszne jest to, że nawet na angielskim trudno cokolwiek zrozumieć

ale i tak mi się podoba

bo ludzie, chociaż młodsi i nie mogący się ze mną komunikować, są jednak boscy!

Magda: moja współlokatorka, jedyna osoba z którą mogę normalnie rozmawiać, z czego korzystamy w czasie lekcji pod pretekstem rozmowy o temacie (ale to i tak nie ma znaczenia, co wyjaśnię później), Breaking King (chociaż powinno być Queen&ale Ryuichi ma problemy z angielskim)

Hiroko: jako jedyna próbuje ze mną rozmawiać, chociaż ani ja nie rozumiem japońskiego ani ona angielskiego

Ayaka: chyba najładniejsza dziewczyna w klasie, chociaż ani słodka, ani urocza, nie w stylu j-pop

Konomi: mieszkała w USA, ale nie widać tego po jej zdolnościach językowych, mimo wszystko bardzo sympatyczna i wesoła

Ryuichi: podejmuje próby rozmowy po angielsku, rozbraja mnie sposobem bycia, uczy japońskiego i prawie płaczę przy nim ze śmiechu

Haba-chan: baaaardzo duży Japończyk, wygląda jakby miał zaraz kogoś rozszarpać na strzępy a w rzeczywistości bardzo miły misiowaty człowiek

Riku: zdecydowany nr 1 pod względem wyglądu, trenuje piłkę nożną, ma bardzo ładnych kolegów

Kenji: sceptyczny i wredny, średnio atrakcyjny, przykład tego, że mężczyźni rozwijają się do trzeciego roku życia, a potem już tylko rosną

Ikki: kupa mięśni, minimum intelektu

Kei: nie rzuca się w oczy, ale jest niesamowicie sympatyczny i pomocny, wiecznie uśmiechnięty i miły w obejściu, dusza-człowiek

reszta klasy jest mi albo nieznana z imienia

albo znana, tylko niezbyt barwna