Rozdział 17

ROZDZIAŁ 17

Minęłam się z Niallem na klatce schodowej. W przelocie oznajmił mi, że Lexi już jest, a on wróci późno. Wdrapałam się na 3 piętro i stanęłam w progu szukając kluczy w torebce. Nagle drzwi się otworzyły, a w nich stanęła rudowłosa dziewczyna. Umśmiechnęła się i zaprosiła mnie gestem do środka. Bezpośrednia, czuła się jak u siebie.

- Liv - Oznajmiłam i podeszłam do niej podając dłoń. 

- Skończmy z tym oficjalnym tonem - Mruknęła i przytuliła mnie po przyjacielsku. "Naprawdę otwarta" pomyślałam i dodałam na głos:

- Nialler zdążył streścić mi całą historię twojego życia, ale chętnie posłucham czegoś od Ciebie. 

Skierowałam się do kuchni w drodze spinając włosy. Alex usiadła na stołku barowym i podparła twarz na dłoniach. Patrzyła na mnie przyjaźnie dużymi, niebieskimi oczami. Miła osoba. 

- Napijesz się czegoś? - Spytałam przybierając gościnny ton. 

Uśmiechnęła się i sięgnęła po coś do torebki. Wyciągnęła wino i potrząsnęła nim lekko. 

- Już Cię lubię - Powiedziałam parskając śmiechem - Miałam ciężki dzień. 

- Pomyślałam, że powinnyśmy się nieco rozluźnić - Zaczęła, podczas gdy ja rzuciłam jej korkociąg. Poszukałam kieliszków. Niestety Horan  miał w szafkach same kubki i szklanki. 

- NIall chyba nie ma czegoś takiego jak kieliszek - Oznajmiłam trochę zmieszana. Spojrzała na mnie i spytała ożywionym tonem: 

- Pamiętasz te czasy kiedy siedziałaś z najlepszą przyjaciółką pod gołym niebem, popijając z jednej butelki tanie wino?

- Rozmawiając o wszytskim i o niczym - Skończyłam i pomyślałam o Gosii. Chyba jednka nie była dobrym przykładem zdradzając mnie z moim chłopakiem. Spoglądnęłam na Lexi z zaciekawieniem i odparłam:

- W sumie po co nam szklani? 

- Dysponujemy też tarasem - dodała. 

- No i jesteśmy dwie - Zakończyłam dialog po czym skierowałam swe kroki na balkon. W chwilę później dołączyła do mnie rudowłosa. Usiadłyśmy na  zimnych płytkach wychylając się za barierkę. Alex zaczęła rozmowę o swoich studiach, pracy, Niallu. Zauważyłam, że słucham jej z uwagą i sama opowiadam rzeczy, które od dawna leżały mi na sercu. Potrzebowałam takiej babskiej rozmowy. Pociągnęłam łyk z butelki i zaczęłam opowiadać jak poznałam Liama. Alexandra słuchała z uwagą, czasami wtrącając swoje komentarze. Poczułam, że zawiera się między nami przyjaźń. Nagle usłyszałam wibracje telefonu. Wyciągnęłam komórkę i odczytałam wiadomość : "UŚMIECHNIJ SIĘ :)!"

Nadawca - Liam.

Spojrzałam na zachód słońca rozpościerający się nad Londynem i poczułam jak kąciki moich ust same się unoszą. 

_____________

Jeśli ktoś jest zainteresowany zrobieniem filmiku lub zdjęcia dla 1D to niech sfotografuje się z płytą lub plakatem, czy nakręci filmik ze słowami w stylu "ONE DIRECTION COME TO POLAND''. Fanki z Hiszpani zrobiły filmik na 200 osób i my nie możemy być gorsze Directioner <3 

Jeśli chcecie szczegółowym informacji piszczie na PM do majnsmajl lub do mnie, a przekieruje pytanie do majnsmajl :D 

Mail na który należy wysyłać fotki  to : [email protected] 

A więc wbijajcie do www.majnsmajl.fbl.pl

lub piszcie do mnie. Adres mojego twittera @Maartuchaaa

Trzymajcie się Directioner <3!

DADDY DIERCTION :* 

Wchodźcie na super blog z opowiadaniem pisanym przez moją przyjaciółkę http://www.photoblog.pl/directioner526/111770225/rozdzial-1.html

BOSKI - POLECAM! Zakochacie się w nim ;*