- HEHE, a popatrz na nią. Czarne ubranie, czarne paznokcie, pewnie emo. Szkoda, że nie ma podciągniętych rękawów, bo pewnie się tnie.

- NOOOM, a patrz tam. Pieprzony metalowiec. Pewnie satanista. Od dawna nie widziałam go w kościele.

W ocenianiu innych jesteśmy bardzo dobrzy. W obgadywaniu jeszcze lepsi. W markowych ciuchach czujemy się wspaniale. W wyśmiewaniu innych jesteśmy zajebiści. To wszystko sprawia, że czujemy się jak panowie świata. I NIGDY KORONA Z GŁÓWKI NAM NIE SPADŁA, PRAWDA?!

Najgorzej jest przyznać się do błędu. To potrafią nieliczni. Ci, którzy mają serce. Ci, którzy są wrażliwi, jeszcze, na cudzą krzywdę. Uczmy się od tych cichych, dobrych ludzi. Nie róbmy już niczego dla szpanu, bo i w końcu to stanie się 'niemodne'.

A gdyby tak nie brać wszystkiego na serio? Pozwalać każdemu być innym, oryginalnym? Bo każdy z nas jest jedyny w swoim rodzaju.