...

Dziś na odmianę coś kolorowego, pamiątka z karmienia alpak. Na emeryturze założę małą hodowlę alpak, to brzmi jak dobry plan na przyszłość.

W ostatnim czasie przestałem słuchać podszeptów diabełka siedzącego na ramieniu i znów jakość oraz komfort życia ulegają poprawie. Po tym niemal rocznym zawahaniu w równowadze, wszystko wraca do względnej normy. Cieszy mnie to, bo zdecydowanie wolę tę rzeczywistość. Stabilną. 

Szkoda tylko, że w ciągu ostatnich dni po otwarciu photobloga witają mnie pindole na ekranie. Gdybym szukał takich obrazków, poszedłbym na inne strony... Tutaj nie chcę tego oglądać -.- Niestety odnoszę wrażenie, że photoblog jest jak pacjent po śmierci mózgowej, utrzymywany przy życiu przez maszyny. W tym przypadku maszynami jesteśmy my, użytkownicy płacący za to, że w ogóle ta strona jeszcze istnieje i można jej używać. Nie wygląda na to, by ktokolwiek zamierzał ją poprawiać czy rozwijać, ba, nawet nikt jej już nie pilnuje. Dobrze, że nie wykupiłem pro na trzy lata, bo tyle to pewnie nawet nie dożyje.

No cóż. Trudno.

Z przyjemniejszych rzeczy, w zeszłym tygodniu zacząłem grać w Divinity: Original Sin i wciągnąłem się na maksa. Uwielbiam izometryczne crpg, a akurat tej serii jakimś cudem jeszcze nie ograłem. Mało które gry wciągają mnie tak mocno jak te staroszkolne crpg, najchętniej każdą wolną chwilę spędzałbym na przygodzie w Cyseal...