walc mi się śni

głaszczę księżyc, chowam go pod językiem. nie znajdziesz mnie tam, gdzie powiedziałam "szukaj!".

(czy wiecie, że za lustrem jest mój dom właściwy. któregoś dnia tam wrócę i wydadzą wielkie przyjęcie na cześć mojego powrotu. będziemy tańczyć i śmiać się, ubierzemy się w sukienki i zaczekamy aż przyjdzie świt, by usiaść na dachu i zobaczyć wschód słońca. jestem jedenastym dzieckiem, urodziłam się w pięnym starym domu. nie możecie tego wiedzieć, przecież wy nie mozecie)

las nas otulił, omamiał, prowadził swoją dłonią przez siebie samego. pozwolił nam zostać sam na sam tam, gdzie księżyc świecił piękniej, na naszym kalekim drzewie.

(zza lustra słyszę "wracaj!" ale to jeszcze nie ta chwila. nie potrafię poznać swojego imienia)