A: Chciałem z Tobą porozmawiać...

B: Ze mną?

A: Owszem.

B: Ale my nie  mamy o czym rozmawiać!

A: Dlaczego?

B: Bo Nas już nic nie łączy!!

A: A jeżeli Nas już nic nie łączy, to nie możemy rozmawiać ze sobą?

B: Nie wiem...

A: Dlaczeggo na pytanie mające dwie odpowiedzi odpowiadasz całkiem inaczej, niż trzeba?

B: Może powiesz mi wreszcie o co chodzi?

A: Bo Nadchodzą święta.

B: No i co z tego?

A: Święta to czas przebaczania, miłości, naprawy swoich błędów.

B: Ale ja nie czuję w tym roku świąt.

A: Bo im jesteś starsza te święta dają Tobie mniej.

B: Ale tych świąt dla mnie nie ma wcale w tym roku.

A: Może dlatego, ze nie pozwalasz nikomu przypominać Tobie o tych świętach?

B: Ale ja pozwalam.

A: Nie, nie pozwalasz nikomu dotrzeć do siebie.

B: Ok, niech będzie... Dlatego, ze się boję.

A: Boisz się?

B: Tak.

A: Czego się boisz?

B: Boję się, że mnie znów ktoś zrani, a to boli.

A: A myślałaś kiedyś, że bez ryzyka nic się zyskać nie da?

B: Możliwe, ale ja się boję.

A: Abyś się przestała bać musisz poczuć tą prawdziwą miłość.

B: A istnieje taka miłość?

A: Oczywiście, że istnieje.

B: Ja jeszcze nie widziałam.

A: Popatrz na swoich roziców.

B: Czy tak wygląda prawdziwa miłość?

A: Tak. Dokładnie tak.

B: Inaczej ją sobie wyobrażałam.

A: Jak?

B: Nie potrafię tego opisać słowami.

A: Sądzę, że uważałaś prawdziwą miłość za chodzenie za rękę, całowanie po kontach i ogólnie "freestyle". Mam rację?

B: Właściwie tak.

A: Ale widzisz... Miłość taka nie jest.

B: Ale jak mam jej szukać? CO mam zrobić, żeby przyszła?

A: Może zwyczajnie wystarczy otworzyć serce na nią?

B: Może?

Zostawie notkę w tym etapie.

Dlaczego, to tylko ja wiem...