#8

Nie widzę sensu
odzywania się

jeśli nie mam nic ciekawego

do powiedzenia.

Jestem uczulona 

na zbyt nachalne

kontakty ludzkie. 

Najlepiej czuję się sama,

w swoim własnym towarzystwie.

Wśród swoich własnych

żółtych ścian.

Wśród swoich zakurzonych mebli,

które dużo już widziały,

dużo słyszały,

dużo przeżyły,

przesiąkły moim zapachem,

wspomnieniami.

Wciąż słuchają

mojego płaczu w nocy,

moich rozmów ze sobą,

moich myśli wypowiadanych na głos.

Są przy mnie,

ale co się z nimi stanie,

kiedy ja odejdę?

Ktoś zedrze bezuczuciowo

tapety ze ścian,

które codziennie czuły 

moją bliskość,

mój dotyk,

opieranie się plecami.

Zostanie tylko naga ściana.

Szara.

I nikt więcej na nią nie spojrzy

z uczuciem.

A może

nasz związek 

jest na tyle ścisły,

że i ta 

szara

naga

ściana

kiedyś zatęskni za mną.

Późno przyszedł sen.

Przyszedł i był zły.

Nie gniewaj się kochanie.

Umarłam wczoraj

-w wannie.