Niesamowicie satysfakcjonująca jest myśl, że ktoś kto kiedyś wyrządził Ci wiele krzywd, teraz cierpi tak samo, przeżywa to, czego kiedyś sam był prowodyrem. Czasami wstyd mi jest za takie myśli, za to, że cieszę się z czyjejś krzywdy. Ale trudno jest pozbyć się tych złych wspomnień, chwil płaczu, całkowitego załamania, braku chęci do życia. Braku nadziei, wiary. To coś głębszego, i zapewne nie tylko ja to przechodzę, ba miliony ludzi na świecie przechodziło załamanie przez takie sprawy. Ale to dziwne, że człowiek najlepiej zapamiętuje to co było złe i co bolało niż to co sprawiło że był szczęśliwy. Ale w sumie... Dzięki porażce odczuwamy ból, a porażka spowodowana jest przez nasze błędy. Więc może to jednak ma sens, bo gdyby nie te porażki to z czego wyciągalibyśmy naukę, jeśli nie z tych właśnie błędów?

______________________________

Początek wakacji minął całkiem nieźle, gril, Firlej z ukochanym, niby nic więcej nie potrzeba do szczęścia jednak wciąż nawiedza mnie myśl, że z większością 'byłej' klasy kontakt po prostu może się urwać. Jak gdyby te 9 lat nic nie znaczyło. Przeraża mnie to i boli, bo jakby nie patrzeć, mimo złych okresów, był to najpiękniejszy czas w moim życiu. A jak będzie teraz? Cóż, to się okaże.

Wciąż brak weny, jakieś próby pisania są, ale to i tak krótkie i mało wartościowe teksty. Z czasem zauważyłam, że wena przychodzi do mnie jedynie w okresie smutków, może to właśnie dzięki temu mam czas do rozmyślań o życiu. A pisanie o radości, o pięknie jest dla mnie po prostu bez sensu.

_______________________________

"Nie ma takich rzeczy których zdobyć nie da rady,
zaakceptuj siebie, twoje, oraz innych wady,
często golę pięści na ścianie poniszczone
chociaż szklane oczy jednej łzy nie uronie''