Chciałbym mieć chłopaka z czarnym foto blogiem

By mnie nienawidził, by był moim bogiem

Z przydługimi włosami, cieniowane, pokryte cieniem i ukryte w cieniu

Rozmierzwione rozwichrzone, cienkie, niewidzialne, transparentne bo ciemne

Z bladą skórą, krem do cery wrażliwej wymieszany z wybielaczem

Żyły krwią podbiegłe, bo żelazo pędzi do żelaza by wyjść na zewnątrz jak najprędzej

Mówiący, że krew czarna, tyle razy wypływająca, sczerniała od tlenu, nie ma tlenu

Od oddechu, który z wdechem napełnia się wilgotnym wnętrzem, niepewnością

By z wydechem miast  azotu wypuścić nienawiść z płuc, zwilżając ją gardłem

Z czarnym wnętrzem, kokonem, nieprzebytą myślą, bywałem tam czasami

Nie ma możliwości wejścia, nie ma fasad, progów, bruków, fundamentów

A we wnętrzu niestabilność okryta szczelnie szkarłatem, zamknięte drzwi dębowe

Zamykają wszystko, wszystko zamknięte, wszystko jest dobrze, wszystko zamknięte

I wychudzone ciała, błyszczące szpilki obojczyków i rusztowania żeber i zapadlisko bioder

Aż proszą się o dotyk, i krzyczą bezboleśnie, okryte oddechem, lecz nie dotkniesz

I czarne materiały, i ciemne beznamiętne barwy, i słodki mdlący dławiący zapach rozkładu

On marzy o tym, i metal w skórze, przy spodniach, na twarzy, w bębenkach uszu

Ale to wszystko nie zawsze, niekoniecznie, niebezpieczeństwo ukryte jest jeszcze

Papieros by jeszcze bardziej skrócić życie, żar kropki w ciemnościach odlicza sekundy

I proch spadający na wiatr, przez mgłę, do kałuż, uzupełnia jego strach, i moją ulgę

To tylko rozpalanie się chłodem i podnieta urokliwością, pogarda pod językiem

I oddech na każdym istnieniu, w bezdechu widzisz wybawienie, oddychaj mnie

W każdym wzorze chemicznym szukasz zatrzymania oddechu, chociażby na chwilę

W pogłębianiu głowy nie widać rezygnacji, nawet gdyby wyjąć oczodoły, nie widać

Szaleństwo, przekleństwo, szał amok furia, the presja, aspołeczna regresja

Dziurki w szyi, tuzin wytłaczanek, odłamki szkła w podżebrzach, dwa tuziny sopli

Laseczki w ramionach, trzy tuziny kostek cukru, marcepan

Marzenie o złotym strzale, nie, wolę srebro by strzał srebrnych strzały  mnie

Masochista co boi się bólu, grzeczna perwersja, uprzejme spoliczkowanie, przyjemny gwałt

Okaleczanie miłym słowem pozbawionym wartości, pełne pustki źrenice

Tylko jedenaście słów zostaje na koniec by była połowa, bez słowa

________________________________________________________________________________________________________

Tekst składa się symbolicznie z 333 słów

________________________________________________________________________________________________________