,,Mieszkali razem ze swoim patronem - Strachem. Tak, z patronem.

Był Bogiem naszej nowej wiary. Wiary w przetrwanie. '' 

Pogańskie białe święto niedaleko pełni księżyca już się skończyło

Zamiast dyń łuskane pestki żółtych dawniej słoneczników

Puszyste i miękkie koty nauczone by wskakiwać na kolana zastąpiły nietoperze

W kubkach nie stężała krew lecz malinowy napar

Nie ma tutaj już krwi, ciała święte, płyny zamknięte

Smolisty eyeliner myśli wymieniony na jasny cień przestworzy

Błękitny metal miedzianych paznokci zmyty na rzecz kawowego kremu

Ochronne barwy nylonu wyrzute by nosić czarny kaszmir 

Pomarańczowe stopy zostaną w chłodzie na zawsze

Chociaż tutaj jest ciepło, niezmiennie, tak dobrze

I nie będzie już żadnych rozszczepień wśród ludzi

Na żywych, umarłych, szkielety, zombie, duchy i cienie

Bo człowiek jest jeden, umarły lecz żywy

On pożywił się własnym mózgiem, nie zbluźnił

Goły szkielet powlekł cudzym mięsem,

Krwią wypełnił, tak ciepłą, niebezpieczną

Gdzie flaki? We wnętrzu. Gdzie dusza? We wnętrzu.

On uwięził gdzieś duszę we flakach!

Chcę na zewnątrz...

Nie mogę, jesteśmy przecież jednością

Powlekam skórą, włosem i paznokciem

By upiększyć, udawać, by nic nie wyszło, wyciekło na zewnątrz

Spowijam cieniem, niemym towarzyszem

Strachem patronem, Bogiem nowej epoki

I zawijam w egipskie bandaże historii

By nikt nie widział moich oczu

I nie czuł smaku butwienia i gnicia, bez życia

________________________________________________________________________________________

Mentalne Estuaria Fonetyczne

You and Me at Six - Bite my Tongue

http://www.youtube.com/watch?v=l1CTbE3u0PQ

,,Ty bezustannie trzymasz mnie w napięciu.

Gryzę mój język, więc nie możesz mnie usłyszeć.

Chciałbym nienawidzić każdej części Ciebie w moim wnętrzu.

Nie mogę nienawidzić tego, który mnie stworzył.''