Fajnie byłoby mieć kogoś, kto da oparcie.

Kogoś z kim można spędzać cały wolny czas.

Kto siedzi z Tobą bo lubi to a nie

bo nie ma nic ciekawszego w planach.

Kto woli czasem pomilczeć z Tobą

niż bawić się na imprezie z setką innych osób,

kto przytuliłby Cię tak po prostu, bo Ci źle,smutno,

kto byłby z Tobą bo lubiłby Ciebie.

Kogoś, z kim można by było wyjść na dach nocą,

gapić się w niebo i nie czuć skrępowania milczeniem,

kogoś z kim można oglądać filmy z wyłączonym dźwiękiem

i układać własne dialogi,

kogoś z kim zimą można lepić bałwany

a latem budować zamki z piasku,

kogoś z kim można marzyć,

z kim można godzinami dyskutować przez telefon

o kompletnie nieistotnych rzeczach, ale mówić i mówić i nie móc przestać,

kogoś do kogo można zadzwonić w środku nocy i poprosić,

żeby chociaż posiedział z Tobą przy słuchawce,

jeśli przyjść nie może.