3 maja

Wskaż mój horyzont i daj mi wtedy odejść.

Czasami zdaje nam się, że nie będziemy już samotni i możemy przestać kurczowo trzymać czyjąś dłoń. Jednak kroki cichną a wędrówka staje się samotna jak zawsze. Szliśmy obok siebie nie razem. Fałszywe dłonie. Fałszywość wokół nas. Fałszywość wszędzie. Ludzie udający, że się martwią o twoje zdrowie, bezpieczeństwo, samopoczucie. A tak na prawdę gówno prawda. Póki co  pełno samych problemów. I bez jakichkolwiek chęci na cokolwiek. Wszystko się sypie wraz z tą majówką i dużo osób mówi " gdzie jest ta optymistyczna buła, która zawsze do wszystkich cieszyła jape?" nie ma wygasła. Jest zupełnie pusto. Mam chęć usiąść i przytulić się do kogoś. Tak wtulić i nie myśleć o wszystkim. Tak po prostu. Tak nie wiele, a jak bardzo by pomogło. Wszyscy ludzie, którzy byli mi bliscy są zupełnie obcy i dziwni. Czemu tak musiało się stać.

ASK