Ona mówiła:

- Kocham Cię.

Krzyczała:

- Nie odchodź !

Płakała:

-Proszę, zostań ze mną.

- Jesteś moim sercem..

Szeptała:

-Umrę...przecież nie można żyć bez serca....

A on sie odwrócił i poszedł...

Nawet na nią nie spojrzał...

 

Kilka dni później przeczytał na klepsydrze:

Ona mówiła.....

A on jej nie słuchał....

Krzyczała....

On nie reagował...

Płakała...

On nie widział jej łez...

Szeptała...

A on poprostu odszedł...

Umarła...

Stwierdzono brak serca...

 

Wtedy w jego oczach pojawiły się łzy...

On mówił :

-Wróć !

Krzyczał:

- Przepraszam!!!

Płakał:

- Wróć, wszystko naprawię.

Szeptał:

-Kocham Cię.

 

Lecz ona już go nie słyszała..

Było już za późno...

Odeszła...

Odeszła na zawsze.

______________________________

Szanujcie to co macie, sznujcie co los rzuca wam pod nogi,

bo możecie to stracić i to nieodwracalnie.

Wtedy to nawetżas, tęsknota czy chęć  bycia z tamtą osobą

na zawsze już nie pomoże. Jesteś szczęśliwy(a)? masz go/ją?

Trzymaj przy sobie i nie puszczaj. Szanuj i trwaj przy nim/niej, a będziesz szczęśliwy(a).

Może i będą kłótnie, nieporozumienia, ale to minie, a spędzicie razem piękne chwile...