Doprawdy, chodzenie po muzeach w nocy z promilami we krwi ma w sobie pewien urok. Zastanawianie się nad konstrukcją łyżeczki to jest pikuś, gdy ma się do czynienia z dziełami sztuki współczesnej.

Każdy z nas tworzy takowe dzieła, chociażby w szkolnych zeszytach... kasa, event i jesteś artystą!

Of course, nie obyło się bez moich  egzystencjalnych przemyśleń.        

 "W człowieku jest zdecydowanie za mało otwartości i śmiałości. Boimy się kochać. Boimy się odrzucenia i braku zrozumienia.Kochamy wciąż za mało i stale za krótko. Zdarza się, że robimy pewne rzeczy zbyt subtelnie, co jest niedostrzegane. To zbyt skomplikowane by nadać temu status".   - głębokie i jakże prawdziwe.

Podobno stałam się nieprzystępna, oschła i poważniejsza. Cieszę się, bo przestałam się bawić w rozmyślanie nad szczegółami, patrze na wszystko jakby z góry z dystansem do świata i siebie. Przestałam się denerwować, złościć.

Generalnie, byłabym wdzięczna za święty spokój pod każdym względem, głównie tym sercowym...