W radości i smutku mój dom jest w twych ramionach,
W świecie tak pustym
To łamie mi serce
W radości i smutku mój dom jest w twych ramionach,
W świecie tak fałszywym
To łamie mi serce

Moje serce, ledwo zlepione znów jest w kawałkach. Nie wierzę, kurwa po prostu nie wierzę, że nikt mnie nie ufa aż tak. Nikt we mnie nie wierzy, nie wierzy w moje uczucia! A ja jestem taka prawdziwa.. Poświęcam swoje życie komuś, jakąś jego część na pewno, a i tak ten ktoś musi to zjebać. Może ja też nie jestem taka święta?
Najcięższe jest to, że nie mogę okazać słabości, bo usłyszę te władcze "a nie mówiłam?"
Nie miałam leków, więc ucierpiało udo. Spuszczanie krwi z ciała nie odchudza, no ja kto :c
Trochę się poddaję, bo myślalam, że na końskiej dawce antydepresantów nie da się płakać.
Ostatnio tak jakby trochę się upijam, mam jakiś ciąg. Biorę też za często, ale jestem już bankrutką. Byleby przeżyć żarcie i wrócić do normalnego, głodówkowego trybu życia. Może odstawię też tabletki, bo przez nie jestem słaaabiutka gdy nie jem.