Miej wyjebane a będzie Ci dane 

Londyn

21-28 Sierpień 2012 r.

Najlepszy tydzień w życiu.  Drugiego tak udanego już nie będzie. Szkoda że to sie już nie powtórzy ze względu na finanse.

Ogólnie to jest do dupy od kilku dni. Nie potrafie uwierzyć w to, co niedawno usłyszałem. Do tego problemy rodzinne. Prawko- egzamin jakos w nastepnym tyg. W pon wycieczka- moze troche odpoczne, przestane myslec, odetchne. 

Ale jest stabilnie. Ważne że mam swoich ludzi. A to że ostatnio wyszło co wyszło to jakoś mnie nie rusza. Dawno mogłem zauważyć na czym zależy tej osobie i sam zapobiec rozwoju sytuacji. Utrata boli, ale pocieszam sie tym ze ta osoba nie byla godna znajomosci ze mna.

Jak to jest? Najpierw kogoś poznajemy, później mu zaczynamy ufać, w końcu zaprzyjaźniamy się.  Przyjaźnimy się dosyć długo. Później zgrzyt. Jeden, drugi. Rozkład. Powrót. I znowu zgrzyt. Jeden. Wystarczy. Rozkład. Bez szans na powrót.

Czasem może lepiej sie odsunąć w cień.... Nie odzywać się do nikogo i przede wszystkim- NIKOMU NIE UFAĆ.

Ludzie to parszywe mendy. Nastawione na korzyści i prestiż. Nic oprócz hajsu, "znajomości" i prestiżu ich nie obchodzi. Dobierają sobie znajomych tak aby:
1. Jedni nie przeszkadzali drugim (mimo ze sluchaja plotek i nic ich nie obchodzi to ze faktycznie nie znaja tej osoby)
2. Dana osoba nie obniżała ich statusu społecznego (ktoś z kim wypada pokazać sie na mieście bo jest "fejmem")
3. MUSI mieć znajomości, najlepiej jak najszersze.
Inaczej najlepiej taką osobę odtracić, odrzucić. Traktować jak śmiecia, jak bezwartościową zabawkę którą można sie pobawić a jak sie zużyje to wyjebać....

Nie mam ochoty na nic. Chce zniknąć.....