S.A.L.E.M  

Szedł powoli, spięcie myśli gnębiło go co dzień

Marzył o wielkiej miłości, tej prosto z książek

Pseudo romantyk miał na sobie luźną odzież

Czas leciał nieubłaganie, marzył o mocy spojrzeń

Czas szkoły średniej nastał, może nawet stres

Pojawił się gdy zobaczył w tłumie pewną z dam

Liczył się uśmiech, moc spojrzenia i piękny gest

Był przekonany, że tamta zniknie, za wiele ran

Był przekonany o tym, dama siedziała ławke dalej

Na lekcji nie mógł sie skupić, patrzył ciągle na nią

Rozum poniósł w wir fantazji a serce zaczęło szaleć

Należał do piekła, a był w niebie, czy ta dama to anioł?

Należał do piekła czytaj multum kiepskich zachowań

Z których sam diabeł mógłby być dumny

Ale przed tą damą po prostu bał się schować

Chyba, że byłby konkretnym idiotą i głupcem durnym

Opowiadał coś o parku, rozmowach i żartach

Nie wiedział co to przeszłość, pragnął spojrzenia

O kolorze nieba, do dzisiaj tak chce to swieta prawda

Powoli coś odczuwał i powoli się wciąż zmieniał

Powoli coś odczuwał, nie mowa tutaj o motylkach

Bardziej o czymś silniejszym, na kształt emocji

Piękna dama i tajemniczy typ o charakterze wilka

On kiepski poeta, ale dla niej pisze wszystkie zwrotki

On jeden z milionów a ona tylko jedna na życie

Jedna, którą chciał mieć dla siebie tylko

O innych wyborach nigdy od nikogo nie chciał słyszeć

Z czasem nietknięty pocałunek znaczył wszystko

Z czasem zmienił się na partnera, po kres końców

Kiedyś taki tajemniczy, dlatego tak dla niej widoczny

Byli razem, można rzecz nareszcie i w końcu

On kiepski poeta, ale dla niej pisze wszystkie zwrotki

Są razem do dzisiaj, i przemkną przez rok 2012

Nawet jeżeli bedą mieli na świecie być sami

Świat sie skończy, bedą obserwować pandemonium właśnie

To my, ja i Ona, para której nie możesz zranić

 (abab)