Pomyłka

Ayr - Szkocja

Pomyliłam po prostu uczucia. Każdy popełnia błędy, prawda? Więc przecież nic się nie stało, bo zamiast Cię tylko lubić, ja po prostu polubiłam Cię bardzo. Teraz z nadmiarem swoich uczuć siedzę pośród czterech ścian mojego pokoju i zwierzam się ze swoich grzechów pluszowemu miśkowi siedzącemu na półce, tuż nad łóżkiem. To nic wybaczam. I mocząc łzy w kubku herbatki z cytrynką, spoglądam po katach w poszukiwaniu bardziej żywej istoty, niż pluszak. Ale nawet pająki ode mnie uciekły. To nic wybaczam. Myślałam, że stałam się dla Ciebie unikalną rośliną, o którą będziesz dbał, a potraktowałeś mnie jak zwykłego chwasta. Wyrwałeś mnie ze swojego ogródka i wyrzuciłeś na stertę chaszczy z poprzednich czasów. To nic. Wybaczam.Za oknem zapadł już mrok i dopiero teraz widzę jak wszystko wokoło mnie krzyczy: "Wróć".Paranoja. Przecież to wszystko jest tak nienormalne, że aż sztuczne i nierealne. Po, co te czary, po co te kłamstwa i oszukiwanie samej siebie, ze wszystko będzie dobrze? Przecież Ciebie tu nie ma, ja zostałam sama. Tylko gorąca herbata stoi na nocnym stoliku i jakby cicho szeptała i wzdrygała się od spadających do niej zimnych, słonych łez.

A to całe gadanie o ideałach przestało mnie bawić, bo wszystkie wzory do naśladowania i realne spełnienie marzenia po prostu sprzedały się. Nie pozostało już nic, a i to nie ratowało by mnie z sytuacji, w której się znajduję, bo jestem biedna jak mysz kościelna i nie stać mnie na kupno ideału. Mam tylko nic nie warte uczucia. Nieopłacalne wsparcie i pocieszenie. Bezwartościowe zaufanie i wierność. Niepotrzebną miłość i nadzieję na lepsze jutro. Jałową wierność i nieważny szacunek. Tak wiele uczuć, a żadne z nich niedocenione. Wydawało by się, ze straciły sens w dzisiejszym świecie, takie puste w środku.

I czasem chciałabym, by moje serce tak po prostu straciło termin ważności,

by te wszystkie uczucia wypływające z niego, były stekiem bzdur.

By po prostu się zepsuło.

'mokiki'

...