Wysłałam mu dziś moje zdjęcie.
Tak o, żeby spojrzał i się uśmiechnął.
Żeby spojrzał i pomyślał "ładna ta moja żona", bp chce, żeby tak o mnie myślał. To chyba logiczne, że właśnie jemu chce się podobać.
Ale nie usłyszałam nic. Jakby w ogóle tego zdjęcia nie dostał.
Zabolało.
Nie będzie go teraz 5 tygodni i .. zajebiście mnie to cieszy.
Bedzie tylko mój synuś i ja.

Zastanawiałam się ostatnio co ja tu w ogóle jeszcze robie i wiecie co?
To wszystko z wygody.
Nie chce mi sie gnieździc u rodziców i słuchać jak to nie potrafiłam docenić poświęcenia.
Nie chce mieszkać na wsi zabitej dechami.
Lubie moja samotnie, bo nikt mi nie mowi kiedy mam sprzątać, że muszę prac osobno białe i kolory ....
Lubie sobie wmawiać, że mi nie zależy.
Ale my kobiety juz tak chyba mamy, że choćby nam strzelił w łeb, to podamy drugą kule. Bo to jest kolejna szansa.
Szansa nr 12245664221.
I ciągle się ludzisz.
Ze zrozumie, że przeprosi.

Notki to jeden wieli chaos, ale pisze jak czuje potrzebe się wygadac.
Kiedy ciesze się, że za ścianą spi moj syn, bo pewnie butelka nie miała by dna ... ale muszę być dzielna dla niego <3