Willkommen in der Dunkelheit. 

Na zdjęciu mój mały dżentelmen - Gucio.
Słońce i upały wykańczają mnie w sposób bardzo uciążliwy, lecz zarazem skuteczny. Jeszcze niedawno moje plecy, sparzone dwudniowym wygrzewaniem się w okolicach południa na basenie pod chmurką w Goleniowie przechodziły nieprzyjemny etap schodzenia zeń skóry - teraz zaledwie trzygodzinny spacer po mieście w godzinach popołudniowych można nazwać istną męczarnią. Mogę również "pochwalić się" zadziwiającym kolorem włosów, wynikającym (głównie) z różnicy poglądów, dotyczących rozjaśniania czupryn, pomiędzy mną a Rossmannem. Cóż, jeśli preparat, opisany jako cudowny środek, zmieniający ciemnobrązowe pasma w platynowe, z moich rudo - brązowych (już raz traktowanych podobnym specyfikiem, zasobnym w perhydrol), uczynił jasnorude ze złotymi refleksami, chyba mam prawo trochę sobie ponarzekać? Natomiast niebieski toner nawet nie próbował udawać, iż faktycznie zabarwi rozjaśnione kędziory na kobaltowo, czego wynikiem są czarno - rudo - zielonkawe końcówki.
Co do zajęć podejmowanych przez moją osobę w drugim miesiącu wakacji, mogę powiedzieć jedynie, iż nadal się lenię. Nabyłam prawie wszystkie podręczniki (o, zgrozo), kupiłam wymarzone spodnie po okazyjnej cenie, widziałam na srebrnym ekranie trzy filmy - "Wolverine'a", w trakcie którego cały czas łamałam sobie głowę nad tym, z jakiego powodu twórcy tej projekcji do jednej z głównych ról żeńskich wybrali Japonkę o niepięknych rysach twarzy, "Red 2" z fantastycznymi rolami wielu legend kina oraz cudowne "Byzantium" - nie radzę wierzyć w wypowiedzi wielu kinomaniaków, którzy krytykują dzieło Neila Jordana - nie wszyscy widzowie najwyraźniej są w stanie pojąć brak chronologii wydarzeń. Dla mnie ten ostatni seans nie był ani nudny, ani przewidywalny, więc z czystym sumieniem polecam wyjście do do kina i zakupienie biletów na film twórców "Wywiadu z wampirem".
                                                                       In the cold, full moon, blood, red, desire.