Czas bardzo szybko tu plynie-sekunda za sekunda, minuta za minuta, godzina za godzina, dzien za dniem...

A my dalej pograzeni w myslach, oskarzeniach, domyslach, nieporozumieniach i zazdrosci. Nie wiem czemu tak jest, czyja to jest wina i czy wgl ktos ponosi za to wine... Teraz rozumiem juz to czego nie rozumialam wczesniej a to co rozumialam stalo sie niezrozumiale-wiem o troche pogmatwane:) Ale tak jest... Nie jestesmy juz tymi samymi osobami co kiedys, zaszla w nas moze i tylko mala zmiana ale ona sprawila ze inni postrzegaja nas inaczej. Kiedys bylo latwiej, prosciej nie uwazasz? Czasem chcialabym miec znow te 5 lat, usiasc na tej hustawce i bujac sie majac zaciesz na twarzy a nie tak jak teraz rozmyslam, zastanawiam sie, marze, planuje-to mnie ruinuje. Hmmm...  targaja mna rozne emocje. Jestem przygnebiona smutna troche rozczarowana cala ta sytuacja. A z drugiej strony zjawia sie ON i pociesza mnie, rozsmiesza i zajmuje rozmowa. Chce juz wrocic... Spotkac sie z nim pogadac, jechac nad morze i sie bawic. Nie myslec o tym co jest miedzy nami zle i czy to poprawi sie.. Poprostu chce miec Ciebie i Jego i pozostalych kolo siebie, czuc sie potrzebna... i byc potrzebna...

Bardzo tesknie :*

KOCHAM WAS :)*