Once I was..

Och, cześć!

Czekałam na moment, w którym będę miała coś do powiedzenia. Owszem- udało się.

Pierwsza, bardziej przyziemna sprawa- do sprzedania w trybie pilnym mam Les Paul'a Epiphone, Special Series, kolor cherry, stan prawie idealny (prawie to brak jakiegoś plastikowego, nic nie znaczącego elementu).

Zdjęcie tu: http://www.photoblog.pl/missingframe/82625731/another-stranger-me.html

Cena przerażająco niska. Mam do tego jeszcze jakiegoś małego Randalla. Zapraszam na PM na dogadywanki. A jeszcze szybciej- facebook.

Rozumiem, że wszyscy spodziewacie się teraz jakiejś mądrości rodem z Coehlo (to, że nazywa się go filozofem uwłacza wielu fachowcom z tego działu), ale czeka was rozczarowanie. Otóż:

Kocham Łebę. W Łebie jak w niebie. Spontaniczny wyjazd do Łeby był idealny. Kocham Woodstock. Ponownie. Kocham "Buddha Delight". Kocham "Careless Mistress". Kocham wstawać rano i spać do późna. Kocham poniedziałek, bo wracam do Łeby.

I kocham Was wszystkich. Każdą jedną osóbkę, która to właśnie czyta i te, które są całkowicie nieświadome, że je kocham. Nauczyłam się tego. Zajęło mi to 18 lat.