Bezsens

Moje życie to jeden wielki paradoks.

Człowiek chciałby cieszyć się tym co jest,

a tu przychodzi taki czas, kiedy trzeba odbiegać

myślami w przyszłość i pojawia się 'dobitka'.

Jaki sens ma to wszystko? Teraz, kiedy mam czas na wszystko dociera do mnie właśnie ta myśl, że nie mam w życiu żadnego celu.

Każdy do czegoś zmierza. Cokolwiek się robi - robi się to po coś. Ja nie robię nic, bo nie ma to dla mnie żadnego sensu. Zresztą  cokolwiek zrobię, jest to tylko problemem dla innych. Nie chcę ciągle prosić kogoś o pomoc, nie chcę być dla nikogo przeszkodą. I tylko cierpię patrząc na to wszystko, mam swoje piekło na Ziemi.

Widzę co się ze mną dzieje i chcę temu zapobiec, ale zaczynam się już poddawać. Przegrywam w walce z samą sobą. Przeraża mnie to. Nie wiem jak wyjść z tego stanu, nie potrafię tego zrobić. Co musi się stać żebym zaczęła doceniać znów swoje życie? Chcę walczyć, wiem że je kocham, ale nie mam na to siły. Potrzebuję drugiej osoby, tej odpowiedniej - wiem

...ale jej nie ma, jest tylko samotność.