Czym jest...

NIEODWZAJEMNIONA MIŁOŚĆ

Najszczersze z uczuć, bo choć wiesz że nie możesz na nic liczyć, na­dal kochasz. Własne szczęście przestaje mieć znaczenie. Na pierwszym planie pojawia się dobro drugiej osoby, którego chcesz za wszelką cene. I kiedy uda Ci się uszczęśliwić tą osobe, wtedy i Ty odczuwasz radość. Nie potrzebujesz niczego, oprócz jej uśmiechu. On zastępuje wszystkie twoje potrzeby, staje się sensem i celem, to największy skarb. Nieod­wza­jem­niona miłość wiąże ze sobą ból, cier­pienie i  tęsknotę, a to wszys­tko jeszcze pogłębia uczucie.
Jaka by nie była, to zawsze miłość i zawsze sprawia, że w jakiś sposób chcielibyśmy być lepsi. Mówią, że nieodwzajemniona miłość z czasem umiera i że wraz z jej utratą, tracimy coś więcej. A co jeśli trwa już tak długo i nadal nic się nie zmienia? Co jeśli staje się niezniszczalną wartością i nie da się jej odrzucić, nawet choćby bardzo się tego chciało? Czy przemienia się w nienawiść? Czy można w ogóle doszukiwać się w niej zalet? Bo jednak rani, wyjątkowo mocno, ma na to swoje sposoby. Oprócz Ciebie, rani też innych, których przestajesz zauważać i doceniać. Widzisz tylką osobę, której oddałeś się w całości. A jeśli ta osoba tego nie wie, wszystko staje się bezsensem. Myślę więć, że o uczuciach powinno mówić się wprost. Miłość zasługuje na szczerość. Zawsze.

"Są dwie stro­ny medalu.
Piękna to ta kiedy wyz­na­jemy swo­je uczu­cia i zos­ta­jemy od­rzu­ceni. Porzu­camy wszelką nadzieję, ale po pew­nym cza­sie oka­zuje się, że uczu­cia te zos­tały od­wza­jem­nione. Smut­ne na­tomiast jest to, że w międzycza­sie zdążyliśmy od­dać swo­je ser­ce ko­muś in­ne­mu lub zu­pełnie zwątpić w miłość... "

Jest jeszcze tyle pytań, na które nie znam odpowiedzi.

To nic.  Ważne, że znam chociaż odpowiedź na najważniejsze.