...

"Chyba każdy się przynajmniej raz zakochał. Była to miłość szczęśliwa, nieodwzajemniona czy niechciana  nieważne. Dlatego wiecie, jak trudno się tego pozbyć. Przychodzi nie wiadomo skąd i trzyma się człowieka jak rzep psiego ogona. Nie jest to znowu takie straszne jeśli dobrze trafimy, ale co zrobić, kiedy cały świat działa przeciw Wam? Dwójka moich znajomych jest w sobie zakochana po uszy i nie wyobraża sobie życia bez siebie. Są ze sobą już ponad rok i oboje są bardzo szczęśliwy, ale niestety zrobili coś takiego, że ich rodziny zaczęły ich nienawidzić. Postawili im ultimatum  albo będą razem albo zostaną zupełnie sami. Minął prawie miesiąc jak ze sobą zerwali  oficjalnie. Bo nieoficjalnie ukrywają się z tym wszystkim. Gdy na nich patrzę widzę smutek, ale przed wszystkim bezradność.. Nie wiem jak im pomóc.

Czasami zaczynam się zastanawiać czy istnieje coś takiego, jak miłość. Czy nie jest to po prostu reakcja chemiczna wywołujące szczęście tak samo jak po tabliczce czekolady? Czy do łączenia się w pary nie zmusza ludzi strach przy samotnością? Przed śmiercią w zimnym, malutkim mieszkaniu, z brak siły zrobienia sobie jedzenia? Ktoś mi kiedyś powiedział, że to, co człowiek nazywa miłością przy przyjaźnią to tylko wzajemne zależności. Takie same jak między szefem czy sekretarką albo nauczycielem i uczniem. Ludzie spotykają się przypadkowo. Tak naprawdę nie mamy wpływu na ludzi, których spotykamy  musimy liczyć na fart, a możemy jedynie sprawić by dana osoba przy nas została na dłużej. Co jeśli gdzieś tam, na drugim końcu świata jest ktoś, kto teraz na nas czeka?"