Kociołek ludzkich tchnień
Dodano: 4 STYCZNIA 2010
Smukłość dzikiego westchnienia
Smukłość dzikiego westchnienia
A ja wciąż myśle, i nie wiem co z tym wszystkim zrobić...
Wciąż coraz gorzej, rok nie zaczął się udanie, więc nie widzę przed sobą świetlanej przyszłości. A szkoda.
Nie wiem czy nie jest za późno, ale chce się wziąć do ostrej pracy, choćby od zaraz, i robić to co do mnie należy.
Szkoda że to nie jest to co chciałbym robić.
Wytnijcie mi mózg bym nie mógł myśleć.
Na dziś świat widze w negatywie.
Jeszcze na dodatek Ty ! Chce o Tobie zapomnieć, nie chce o Tobie myśleć, żeby było mi lżej, żeby było mi prościej. Nie chce widzieć Twej twarzy, nie chce słyszeć Twojego śmiechu. NIE
