cztery pory życia...

Dziś smutny dzień, wiele osób z mojej rodziny płakało, dziś był pogrzeb Cioci Krysi...smutny dzień. Byłem z dala od tego wszystkiego i za bardzo o tym nie myślałem, ostatnio wiele rzeczy do mnie po prostu nie dociera. Czasami nie umiem przyjąć do wiadomości, po raz tysięczny chyba, że nie jesteśmy już razem, stukam się w głowę i mówię sobie, że przecież nie opowiem Ci o tym, bo do Ciebie nie jadę...nie obchodzę Cię... :( Cztery pory życia, my jesteśmy na tym drugim obrazku, najdłuższa część życia chyba, tylko, że nie jesteśmy we dwójkę, tylko każde osobno... Tęsknię za Tobą Agata! Tak mi źle bez Ciebie, bez sensu, każde przedsięwzięcie, które chciałbym zacząć kryje w sobie bezsens i brak wszelkich chcęci do działania. Chciałbym przeżyć z Tobą fajne życie i nie marnować teraz czasu,ale nie wiem co mogę zrobić, żebyś mnie spróbowała znów pokochać... żeby wiosna stała sie wiosną, a śpiew ptaków uskrzydlał, żeby świat nie był w wyblakłych kolorach, żeby było tak jak wcześniej... tylko lepiej!! Postaram się pomyśleć co mogłbym jeszcze zrobić, ostatnio znów zastanawałem się czy nie pokazać Ci tego bloga...ale chyba nie jeszcze, w każdym razie ostatnio coraz łatwiej przychodzi mi myśl, że kiedyć pokażę Ci go na pewno!!! Jestem tego pewny! Ale dziś już idę spać, śpij dobrze Gwiazdko!! :* :*