Ehh.. Dla Niej..

For Warrior Princess...

I know that sometimes you feel like killing me.. Forgive.. Because I probably not yet reached certain things.. Now in it I got confused.. Totally I am not supposed to do comprehending what next.. I am afraid to put further steps.. I often give rise so that you can lose the confidence.. At least I don't want.. Then again I am thinking what to change so that then nobody tells me I am only dimming..

'Then again silence is surrounding me... I think.. I don't understand...
 I wants to rectify a mistake not at all, understand it is difficult..'

We are the same after all other.. We are understanding one another without words.. One look will be enough... One gesture... And we know everything.. But there is one small difference.. You are strong.. And I.. Just the opposite.. Weak.. Easily I am letting defeat myself.. And it isn't at all hard to admit to it for me.. But it aches..

Dziś jest 1.07..

Wiem wiem miałam tego nie dodawać do siebie..
Ale sama widzisz że to 17 rzuca się w oczy..
Dokładnie rok temu płakałam Ci na rękach..
Siedziałyśmy na ławce.. Nad rzeką.. W naszym miejscu..
Mocno mnie przytuliłaś.. Ja płakałam na głos.. Jak dziecko..
Byłam zła na siebie o to co zrobiłam wtedy..
Też byłaś na mnie wściekła ale jednak nie zostawiłaś mnie samej..
Dziękuje..
Obiecałam że nigdy nie popełnie tego błędu..
A teraz.. Znów jestem w podobnym miejscu..
W sensie psychicznym..
Dziś.. Hmm.. Też mam taką ochotę.. Mam ochotę wypłakać Ci się na rękach..
Żeby znów było dobrze..
Przeprosić..
I naprawdę obiecać coś czego dotrzymam..

Znów odpadam..
Wszystko moja wina..
Naprawianie tego co było rok temu..
Poszło na marne..
Kiedyś stawiałam na przyszłość.. Plany.. Marzenia..
Miałam inny tok myślenia.. Inaczej widziałam życie..
A teraz na co stawiam ?
Może spontan ?!
Bo już nie mogę powiedzieć że na przyszłość..
Czasami nie warto ustalać plany.. Wierzyć w marzenia.. One szybko znikają..
Tak po prostu nigdy niespełnione..

'Nie potrafię ułożyć sobie życia
postawić planów, a potem je zdobywać..'

'Ranie Przyjaciół.. Choć nigdy tego nie chcę..
Więc przy okazji ranie też siebie..
I nie potrafię potem spojrzeć im w oczy..
Nigdy tego nie mówiłam ale czas z tym skończyć..'

Szkoda że zrobic coś jest trudno.. Powiedzieć dużo łatwiej..

'Nie potrafię mówić i patrzeć jak kiedyś
ale wiem, że przyjdzie czas rozliczyć się za grzechy'

No i przyszedł ten czas.. Muszę to spokojnie przyjąć.. I przetrwać..
Co będzie dalej ?!
To się okaże.. Ehh..
 
Samej siebie mi teraz żal.. Bo jestem beznadziejna.. Umiem tylko zawodzić.. Ranić.. Zawsze próbuje się zmieniać.. Tylko szkoda że na gorsze..

kiedys bylo inaczej..
teraz brakuje mi tych ludzi.. tamtych czasow.. chcialabym tam wrocic.. tak po prostu cofnac czas.. zatrzymac sie w tych latach no i zatrzymac tam was..  

Nie wiem co mam robić w głowie myśli mi wariują.. !


Czuję się bezsilnie..

Ktoś miał rację mówiąc.. Że jestem pusta.. I tylko  udaję..

Teraz wiem że ranią również słowa i gesty nie tylko pięści..

'Chyba zbyt często zastanawiam się nad życiem,
a najgorsze jest to, że zbyt często je niszczę.
I mam wiele wad- najpierw robie, potem myślę.
Potem uciekam i walczę z umysłem..'

'I choć ranią się nawzajem tak jak my..
To zawsze są razem bo nie chcą inaczej żyć..'

Ja nie potrfię inaczej żyć.. Potrafię tylko z tobą..
Zbyt dużo wspomnień.. Które potrafią zabijać..

Teraz siedze.. Za chwilę idę dokończyć obiad.. Może to głupie co teraz napiszę.. Ale mam na obiad kotlety.. Na które zawsze do mnie przychodziłaś.. Bo je kochasz.. Jadłysmy razem obiad.. Dziś zjem go sama.. Takie fest dziwne uczucie..


Niki ?! Jedyne czego chcę to żebyś wiedziała że chamkocię.. kejo ?!


Ehh.. Szczególne przeprosiny.. Dla.. Niki Arka Radka i Dawida.. Bo ich zawiodłam najbardziej..
Przepraszam.. Może to słowo jest głupie i banalne.. Ale z serca.. Ehh..