Podróż.

Leżała spokojnie na swoim łóżku, wpatrując się w telewizor. XZ oraz XO przełączyły kanał na jakieś tanie porno komentując pokazane w nim nagie ciała i seksualne pozycje. Mówiły pewnie, nie ukrywały doświadczenia. Czasem odnosiła wrażenie, że chwaliły się przed nią, jednak nie przeszkadzało jej to. Jeśli chcą o tym mówić, niech mówią. W swych historiach mogły podkolorować co chciały, mogły być idealne. A przecież nie ma nic złego w byciu idealnym.

#18

Pociąg gwałtownie zahamował, wytrącając pojedyncze jednostki z równowagi. Za oknem rozciągały się pola, gdzieś dalej dostrzec można było niewielkie domostwa, w których dawno pogasły światła, a panująca w ich wnętrzu ciemność opatulała śpiących ludzi.

- Może ktoś popełnił samobójstwo? - Rzucił jeden z pasażerów, uparcie przyklejając nos do szyby. Nerwowy śmiech rozbrzmiał w przedziale i trwał niezdrowo długo. Ucichł na dobre dopiero gdy natarczywe, niebieskie światło z policyjnych wozów zaczęło agresywnie napierać na okna. PannaXX wyszła na korytarz spoglądając na twarze zaniepokojonych ludzi. Powolnie przeszła się po wagonie, zaglądając do pojedynczych przedziałów. Niektórzy płakali, inni w panice odmawiali modlitwę, kolejni zaś, korzystając z długiego postoju, niewzruszeni udali się na spoczynek. Zatrzymała się przy jednym z okien i otwierając je szeroko, oparła się o framugę i wychyliła nieznacznie. Obserwowała ratowników święcących latarkami na rozczłonkowaną przyczynę opóźnienia pociągu. Chłodny wiatr przeczesał jej włosy, niosąc przyjemny zapach rosnących na polach kwiatów. Świerszcze rozpoczęły swój koncert, a ziemia splamiona krwią nie drgnęła nawet o milimetr. 

- Chcesz umrzeć, a jednak boisz się śmierci. Wiesz co to oznacza?

- Że jestem jeszcze bardziej nienormalna niż sądziłam? 

- Owszem, jednak miałem na myśli to, że każda godzina może być Twoją ostatnią.