Tak trochę ostatnio zaniedbałam tego biednego fotobloga, ale trza mi wybaczyć - zarobiona byłam. 

TAK, właśnie ten skarb w koszulce Madagaskaru tak nie winnie wpatrzony w obiektyw lustrzanki zajmował cały mój czas. A teraz go nie ma. Nie ma Artura, nie ma Moniki i Roberta, nie ma szkraba i jest jakoś tak smutno i cicho.. 

Tęsknię bardzo. ;< 

I pomyśleć, że kiedyś dzieci były dla mnie największym złem tego świata.

Teraz za tego maluszka dałabym się pokroić. 

BEZ KITU.

KOCHAM CIĘ MAKSIU. 

*** 

A tak odbiegając od tematu to muszę się na kimś wyżyć bo umrę. 

Tak mi się na smuty zebrało oglądając zdjęcia z pierwszego treningu Resovii w którym uczestniczył mój Igła, a nie miał prawa w nim uczestniczyć ! 

Powinien teraz siedzieć w Spale razem z resztą wielkoludów i wkurwiać ich swoją kamerą. 

KURWA MAĆ. Się zdenerwowałam. 

A trener Anastasi przy najbliższej okazji dostanie ode mnie patelnią w łeb. To się zdziwi.. ;D 

Reprezentacja bez Igły to nie to samo i chuj.