Polska, Polska, uber alles.

Przytłacza mnie już ta myśl o nadchodzących wyborach.

Nie jestem w stanie aktualnie żyć czymś innych,

choćbym bardzo sie starała, ojezu. Nawet w piatek,

chciałam się odpreżyć i zniknąć na chwile, gdzieś pobiegać,

poszybować może. Nie mogłam, wróciłam nawet

wcześniej do domu.

Znowu, cholera, zachowuję się irracjolanie.

Wyjechać, cholera. Tak, Kir. jedziemy niedługo

i mam zamiar przeżyć ponownie katharsis,

jakie przezylam pod koniec lipca w Gibach.

Muszę zacząć szybciej działaś, bo czas leci, cholera.

I dlaczego mam wrażenie, że otaczają mnie sami

ignoranci? Myślę - wykasuję sobie facebooka -

już nie mogę patrzeć i czytać niektórych rzeczy, staram

się, bo tak jak jest w 'Dezyderacie'

"Wysłuchaj innych, nawet tępych i nieświadomych,

Oni też mają swoją opowieść". Ale mimo to,

kłują mnie w oczy pewne myśli pewnych

myslicieli wziętych zza ściany drewnianej i

dziurawej, za bliskiej mnie bodajże.

Skoczę ze spadochronu, może to

mnie otrzeźwi i nauczy bardziej kochac

innych ludzi. Ale ta miłość,

miłość. Najpiekniejsza w piosenkach.

No, ale chyba trzeba kiedyś dorosnać.

Polska, Polska uber alles.

Niech nad martwym wzlecę światem.

< zdjęcie z wakacji, już nie mam

taki oczojebnych włosów>