19.08

Święta, święta i po świętach. Teraz już tylko sylwester i znowu do szkoły. Pozdrawiam. Tak szybko mija mi to wszystko, że czuję się jakby dni przelatywały mi między palcami. Dopiero przyodziewałam nagą choinkę, a teraz znowu przyjdzie mi ją obnażać. Uważam, że to przykre. Przynajmniej dla mnie, bo potem czeka mnie konkurs rejonowy z chemii i szkolny z wosu. Będzie ciekawie jak nic. Już zaczęłam naukę. Mam nadzieję, że pomimo mojej nieobecności na sylwestrze, będzie się dobrze bawić. (Wiem, że nie muszę tego mówić, bo jakoś nie jestem lubiana na tyle, żebyście z tego powodu rozpaczali, ale sama siebie pocieszam, bo trochę mi przykro, że nie mogę z wami być w tym szczególnym dniu) Postanowiłam jednak uwierzyć w wolę Boga, czyli tak zwane przeznaczenie. Może tak miało być, koniec kropka. O szkole już się wygadałam, a sylwestrze też, więc czyżby znowu mnie natchnęło i miałabym gadać o życiu? Nie, chyba nie. Sądzę, że wszystkim znudził się ten temat. Zamiast tak często myśleć o wielkich rzeczach, pragnieniach i marzeniach stawiajmy małe kroki, ale do przodu. Uczymy się na błędach, więc nie bójmy się ich popełniać. Zamiast rozmyślać o przyszłości łapmy teraźniejszość, bo obie je stracimy. Przepraszam, że nie wysłałam życzeń świątecznych, ale jeszcze się przekonacie i was zaskoczę, zobaczycie! Nie spodziewacie się tego! A teraz dziękuję, dobranoc. Oko mnie boli. Pozdrawiam. 

PS. I heart Chest.