Tak bardzo mocno kocham.

Dzisiaj z Domcią powspominałyśmy stare lata, rok 2008, 2009, 2010.. Nawet nie wiem kiedy nagle zrobił się 2014. Życie leci jak szalone, jeszcze niedawno byłam podekscytowana, bo "ojeju, jestem już AŻ gimnazjalistką", a za niecałe dwa tygodnie kończę przygodę z liceum. Dziwne prawda? Ostatnia szkoła w życiu, studia będą czymś całkiem nowym, praca - całkowite branie odpowiedzialności za siebie. Ale bardziej mnie to cieszy niż przeraża. Potężny krok na przód i o to właśnie chodzi. Jakieś trzy lata temu na samą myśl o maturze świrowałam, a się nagle okazuje, że jeszcze niecały miesiąc, a ja jestem oazą spokoju. Jednak sądzę, że ta oaza wybuchnie wraz z rozpoczęciem maja, także jedyne co mi na teraz zostaje, to dalsze przygotowania i cieszenie się chwilą :).