Stare, wakacje, Londonson, chcę tam być, nie tu, tam che być.

Odbiór, odbiór. Dżada, strasznie Cię lubię, to ja Tobie powinnam dziękować, a nie Ty mi, bo cieszę się, że mi mówisz, zadajesz milion pytań, a ja staram sie na nie odpowiadać. A w rezultacie płacze jak dziecko, ale dzielnie z załzawionymi oczami pisze! 
Marny ze mnie terapeuta jest, bo masz świetniejsze ;D pomysły ode mnie (ej, on chyba właśnie ma za zadanie naprowadzać, nie?). Ale co tam, ja mam dzieci Ci odebrać, a nie martwić się czy pomogłam czy nie. 

Jesteśmy w kontakcie. Bez odbioru xD

"Bał się słowa "kocham". Jak cholera. A przecież to tylko słowo. Tylko zlepek przypadkowych głosek, którym ktoś nadał jakieś głębsze znaczenie. A mimo tego bał się go... Bo to słowo było obietnicą, wyrażało więcej niż tysiące innych. Wypowiadając je, składa się jednocześnie obietnicę.
"Będę przy Tobie. Zawsze i wszędzie, jak Anioł Stróż. Będę gotów iść za Tobą na koniec świata tylko po to, by Cię zobaczyć. Będę Cię wspierał, pocieszał, komplementował. Będę z Tobą bezgranicznie szczery. Będę. Tak po prostu".
Coś w ten deseń. Tylko bardziej."