Po co się kłócimy?

Dlaczego wtedy tak bardzo się ranimy?

Po co używamy słowa, których nigdy nie chcielibyśmy usłyszeć?

Czy jest to konieczne? Czy nie można inaczej?

Czy sprawianie bólu innej osobie daje nam satysfakcje?

Dlaczego wyładowujemy swoje emocje na innych?

Dlaczego wyciągami brudy w najmniej odpowiednich do tego momentach?

Dlaczego nie potrafimy się powstrzymać? Po co to wszystko?

Dlaczego alkohol zmienia nas w zwierzęta?

Dlaczego po alkoholu jesteśmy agresywni i odważniejsi?

Na trzeźwo nie potrafimy się dogadać, a po alkoholu każda rozmowa kończy się krzykiem.

Dlaczego nie potrafimy uszanować swojej przeszłości i naprawić, to, co gdzieś po drodze się rozleciało?

Albo nie rozejdziemy się jak w ludzie, w pokoju?

Dlaczego nie myślimy o dzieciach, rodzicach i swoich bliskich?

Chyba nigdy nie zaczniemy doceniać tego co mamy i ciągle będziemy pchać się w to gówno.

Chyba faktycznie będzie koniec świata...

P.S. Jesteś moim światełkiem.

Proszę nigdy nie zgaśnij, tak jak inne.