Ku pokrzepieniu serc - Toast 1

ile razy myślałam że potrzebuje. ile razy wspominałam jak to zawsze było wspaniale. i wiecie co? NA POCHYBEL!

mnóstwo dziwnych sytuacji, wiele nieprzespanych nocy, w chuj przelanych łez, wieczny stres, modlenie sie żeby to trwało, zamartwianie się, ślepe zapatrznie, miłość której nie było, kiepski dotyk który przeminął, wspólnie spędzany czas który potrafię sobie sama lepjej zorganizować. czasem trwało to dzień czasem rok, zawsze tak samo, bo czemu by nie, wieczne plątanie się w dziwne relacje miedzyludzkie, których wcale nie chciałam. zawsze musiałam to mieć bo przecież jak nie to ktoś inny.... potrzebowałam cię wtedy, potrzebowałam kogoś kto mnie zrozumie. teraz marność niczym puch, dmucham i znikasz, nie ma dla Ciebie miejsca w moich myślach, jesteś zbędny, niepotrzebny.

teraz już nie mam zamiaru wplątywac sie w żadne toksyczne relacje, poczekam, popatrzę, zrozumiem wiecej. i gdy poczuję że to jest ta chwila wtedy powiem ok, to już ostatni raz.

Nienawiść obruć w siłę - Toast 2

wstaję rano z tą sama wkurwioną miną, myslę kurwa mać znowu musze wstawać. żyję, zasypiam, budze się i idę do szkoły. nie śpię, nie mogę spać, myslę, nie chcę iść do szkoły, nie chcę nic. czasem też szukam dziwnych odmóżdżających zajęć byle by sie zmęczyć, zasnąć i nie mysleć. myślę o tym że znowu w swoim życiu spotkam bandę głupich dziwek i aroganckich frajerów którzy mówia mi jak żyć. którzy uważają się za moich ojców i matki mimo iż sram na nich, a oni gówno o mnie wiedzą. z drugiej strony są jeszcze ludzie pokroju Nostradamusa którzy przepowiadają mi czarną przyszlość i to że marnie skonczę wkoncu moja aparycja na to wskazue. I wiecie co? NA POCHYBEL!

wśród tych wszystkich ssakow leśnych, glupich szmat, żalosnych frajerów jest jeszcze jenda mała grupka, ktorą nie wiem sama jak określić. oni nie wspierają, nie obiecują, nie podbudowują, nie próboją pomóc. oni poprostu są, są zawsze, wstarczy że pomyslę, że nie chcę siedzieć sama i już ktoś jest. wystarczy że będę chciała iść zjeść z kimś kebaba, pograć na konsoli czy też po porstu wypić kawe o 7 rano. oni są i będą, mamy wspólne cele, podobne marzenia, taką samą nienawiść, tyle samo przeżyć i tą samą nadzieję.

Porażke przyjmuj z godnością - Toast 3

w swoim życiu przeszłam przez wiele miejsc, zmieniałam je co chwile. spotykałam zawsze takich samych ludzi, niezależnie czy miejsce było 5 minut od mojego domu czy godzine autobusem. ludzie się nie zmieniali w każdym tym miejscu można było zaleźć te same osoby, znaleźć takie same osiedla, taką samą patologię. nauczycieli bez powołania, wyrobników z przypadku w zawodzie, nauczycieli nie wychowawców. ludzi którzy gówno wiedzieli o życiu, ludzi którzy woleli patrzeć i nie widzieć. nie potrafiłam się nigdy odaleźć tam, może byłam za cwana, może po prostu gardziłam tymi wszytskimi ludźmi. w każdym razie zawsze byłam z tyłu i nigdy nie byłam lubiana. zawsze wszyscy musieli mnie znać, ale też zawsze byłam ta gorsza. i wiecie co? NA POCHYBEL!

teraz to ja jestem górą, nie robię czegoś co mi gówno da, nie muszę kraść, nie jestem taka jak oni. jestem ta lepsza, mam pieniądze, wiem co w życiu jest naprawde ważne, mam kochającą rodzinę, mam zajęcie, mam własne marzenia i własne sny. mam wszystko czego nie maja oni, mam jeszcze wiekszą dla nich pogardę.

Życie to sen - Toast 4

Nienawidziłam życia, nie chciałam życ, bluźniłam, raniłam bliskich, miałam wyjebane na wszystko i wszystkich, każda wartość dla mnie niczym. i wiecie co? NA POCHYBEL!

kocham życie, kocham świat, kocham swą rodzinę, kocham swych przyjaciół, wierzę w lepsze jutro i chcę życ! chcę żeby w życiu ułożyło mi się dobrze i chcę by moi bliscy zawsze mieli jak najlepjej. chcę dla nich zdrowia i szczęścia, reszta przyjdzie sama.