9. Dziwnie

W wigilijny wieczór siedziała samotnie przed komputerem,

szukając jak zwykle czegoś, czego sama

nie mogła określić słowami.

Odbierała kolejne smsy z życzeniami nie będącymi

wytworem kreatywności jej znajomych,

uśmiechała się pod nosem, po czym rzucała telefonem

na łóżko i wracała do czytania niepotrzebnych jej do życia bzdur.

Samotność.

Tyle ludzi wokół żeby czuć się samotnie i smutno.

Stwierdza że nie pasuje do żadnego towarzystwa jakie by nie było.

Chyba już wie czego chce.

Rozmowy.
Zwykłej rozmowy przy kubku gorącej herbaty w przemarźniętych

dłoniach, rozmowie całkiem o niczym i być może o czymś,

o czymś prostym, głupim, śmiesznym, tak jakby świat z problemami nie istniał.

Nie jakiegoś "wyjdziemy gdzieś?","sory nie mogę, wychodzę z kimś innym",
"kot mi zdechł, muszę go pochować", "zajęty jestem rzucaniem ryżu w dal" i czar pryska,

odzywa się dziwny ucisk na sercu i brak jakichkolwiek chęci by próbować jakikolwiek dalszy kontakt,

a więc siedzi przed komputerem pijąc najzwyklejszą

wodę mineralną.

Posiedzi na kilku czatach, porozmawia z ludźmi i podludźmi,

obejrzy jakiś gówniany film, coś poczyta i pójdzie spać, chcąc coś powiedzieć

ale nie zabardzo wiedząc co.